Dokumentem, który reguluje stosunki prawne z związane z żeglugą w transporcie morskim jest Ustawa Kodeks Morski z dnia 18 września 2001 roku.
Dokumentem, który reguluje stosunki prawne z związane z żeglugą w transporcie morskim jest Ustawa Kodeks Morski z dnia 18 września 2001 roku. Nie istnieją przepisy dotyczące ładunków ponadnormatywnych, dlatego też transportując taki towar należy zastosować zwyczajowe wytyczne na temat bezpiecznego sposobu mocowania ładunku na statku. Inne obowiązujące w takich przypadkach kodeksy i przepisy to:
– Międzynarodowa Konwencja Bezpieczeństwa Życia na Morzu (SOLAS) z 1974 roku, opisująca formy inspekcji statków i normy wydawania dokumentacji zatwierdzającej spełnianie przez statek zawartych w umowie norm, a także sposób kontroli statków. Zawiera także opis typów ładunków, które wymagają szczególnej ostrożności przy transporcie morskim, a ponadto wymagania dotyczące mocowania i zabezpieczania ładunków.
– Międzynarodowa Konwencja o Liniach Ładunkowych (International Convention on Load Lines) z 1966 roku, uwzględniająca wymagania dotyczące wolnej burty statku oraz zagrożenia związane z warunkami panującymi w różnych strefach klimatycznych.
– Międzynarodowa Konwencja o Bezpiecznych Kontenerach,1972 (International Convention for Safe Containers, CSC) z 1972 roku.
– Międzynarodowa Konwencja o zapobieganiu Zderzeniom na Morzu (Convention on the International Regulations for Preventing Collisions at Sea, COLREGs) z 1972 roku, która nawiązuje m.in do żeglugi w wąskich kanałach i drogach wodnych, określa światła i znaki dla statków ograniczonych zanurzeniem lub posiadających ograniczone zdolności manewrowania.
– Kod Bezpiecznego Sztauowania i Mocowania Ładunków.
– Przepisy lokalnej administracji morskiej – administracja ma bowiem obowiązek monitorowania ruchu statków zawierających ładunki ponadnormatywne.