Zgodnie z art. 39j ustawy o transporcie drogowym, każdy kierowca, który wykonuje przewóz drogowy, czy to krajowy, czy międzynarodowy, podlega badaniom lekarskim. Ich celem jest stwierdzenie istnienia lub braku przeciwwskazań do wykonywania zawodu. Jakim badaniom podlegają kierowcy zawodowi? Które z chorób przekreślają ich szanse na pracę za kierownicą? O tym poniżej.
Kierowca zawodowy – jakie badania musi wykonać?
Każdy kierowca zawodowy powinien wykonać 3 rodzaje badań:
- wstępne: należy je wykonać po przyjęciu do pracy,
- okresowe: badania profilaktyczne wykonywane z określoną przepisami częstotliwością. Badania okresowe do 60 r.ż wykonuje się co 5 lat, a powyżej 60 r.ż. co 30 miesięcy,
- kontrolne: badania te są wykonywane przez pracowników powracających do pracy po co najmniej 30-dniowej absencji wywołanej chorobą.
W przypadku kierowcy pojazdów ciężarowych wykonuje się badania specjalistyczne, takie jak:
- badania okulistyczne,
- badania neurologiczne,
- badania laryngologiczne (jeśli istnieje takie wskazanie).
Istnieje również pula badań pomocniczych, którym podlegają kierowcy. Mowa tu m.in. o:
- badaniu psychologicznym,
- ocenie widzenia obuocznego, zmierzchowego,
- badaniu zjawiska olśnienia.
W oparciu o wyniki powyższych badań, lekarz przeprowadza badanie ogólnolekarskie i na jego podstawie wystawia zaświadczenie o zdolności lub jej braku do pracy na stanowisku kierowcy.
Choroby, które uniemożliwiają pracę w charakterze kierowcy
Dobry wzrok to w zawodzie kierowcy podstawa, dlatego dolegliwości związane z oczami i widzeniem to najczęstsze powody rezygnacji z kariery. Nie ulega bowiem wątpliwości, że kierowca zawodowy, dla bezpieczeństwa swojego i innych, powinien bezbłędnie rozpoznawać barwy (czerwona, żółta i zielona), mieć prawidłowe pole widzenia, widzenie obuoczne i zmierzchowe. Istotna jest również ostrość wzroku i wielkość korekcji.
Jeśli zaś chodzi o badania laryngologiczne, istnieje kryterium, które każdy kierowca zawodowy powinien spełnić. Mowa o słyszeniu szeptu z odległości przynajmniej 6 metrów bez aparatu słuchowego.
Pod dużym znakiem zapytania stoi wykonywanie zawodu kierowcy przez osoby chore na cukrzycę i padaczkę. By mogły pracować za kierownicą, muszą uzyskać odpowiednie oświadczenia od diabetologa oraz neurologa.
Zdyskwalifikować kierowcę może również negatywny wynik badania określającego sprawność psychoruchową i brak koordynacji wzrokowo-ruchowej.
